چرا دو دستی تایپ کنیم ؟ در دنیای امروز مهارت کار کردن با کامپیوتر به اندازه ی رعایت آداب و معاشرت اهمیت دارد . امروزه تایپ منحصر به به منشی ها و تایپیست ها نیست همه باید آنرا بلد باشند . هدف تان در دستیابی به سرعت در تایپ این باشد که بتوانید به سرعت حرف زدن تایپ کنید . و هدف غایی تان این باشد که بتوانید به سرعت فکر کردن تایپ کنید ! برای رسیدن به این هدف باید بیاموزید بدون فکر کردن به قانون های تایپ ، تایپ کنید . انگار که در روح و روان شما این قوانین جای گرفته اند و ناخود آگاه جاری می شوند .

درس اول : سطر خانه ، سطر اصلی میانی است و با حرف A شروع می شود . محل قرار گیری انگشتان دست شما در حالت استراحت روی این سطر است . بر جستگی روی J و F به دلیل آنست که بتوانید بدون نگاه کردن سطر خانه را پیدا کنید و انگشتانتان جا گیری نمایند . انگشت شصت هر دو دست روی Space Bar قرار گیرد .

درس دوم : انگشت اشاره ی دست چپ برای کلید G و انگشت اشاره ی دست راست برای کلید H در حالیکه در زمان عادی روی کلید های F و J قرار گیرند .

درس سوم : وقتی می خواهید Shift را بگیرید ممکن است لازم شود قدری دستتان را جابه جا کنید تا به آن دسترسی پیدا کنید . با انگشتهای کوچک بر حسب ضرورت Shift سمت چپ یا راست را بگیرید . سعی کنید دستتان نچرخد تا سطر میانی را گم نکنید.

درس چهارم : علامت های کوتیشن و آپاسروف روی یک دکمه قرار دارند . با کشیدن انگشت کوچک دست راست به آنها دسترسی خواهیم داشت . با انگشت کوچک دست چپ ، کلید Shift را بفشارید.

درس پنجم : با انگشت اشاره دو حرف T و R و با سایر انگشتان دست چپ هر کدام یک حرف و Q با انگشت کوچک و W با انگشت بغلی آن و E با انگشت میانی .

درس ششم : کلید های Y و U برای انگشت اشاره و بقیه برای سه انگشت باقیمانده است .

درس هفتم : N و M برای انگشت اشاره و کاما برای انگشت وسطی نقطه و ممیز نیز برای دو انگشت دیگر . انگشت کوچک علاوه بر ممیز کلید Shift راست را نگه می دارد . گاهی لازم است شانه های شما نیز حرکت کنند . اگر آهسته کار کنید و به تدریج سرعت خود را بالا ببرید می توانید کم کم به این شیوه عادت کنید .

درس هشتم : Z برای انگشت کوچک X برای انگشت حلقه C برای انگشت میانی و V و B برای انگشت اشاره ی دست چپ .

درس نهم : در استفاده از براکت ها هر دو علامت باز و بسته آنها را همزمان وارد کنید تا یادتان نرود آن ها را ببندید ! به وسیله ی کشیدن انگشت کوچک دست راست به آنها دسترسی خواهیم داشت . با انگشت کوچک دست چپ کلید Shift را بفشارید .

درس دهم : برای رسیدن به سطر اعداد باید انگشتتان را بیش از آنچه تا کنون لازم شده بکشید . اعداد از یک شروع می شود و به صفر می رسد . صفر را پیش خودتان ده فرض کنید .

درس یازدهم : علائم ! $ % برای دست چپ و * ( ) برای دست راست است . دسترسی به این علائم مثل دسترسی به کلید های اعداد است . با دست دیگر کلید Shift را پایین نگه دارید .

درس دوازدهم : کلید های - + = با انگشت کوچک دست راست قابل دستیابی هستند . در صورت لزوم با انگشت کوچک دست چپ کلید Shift پایین نگه داشته می شود .

درس سیزدهم : برای پاک کردن کلمات بعدی Del و برای پاک کردن کلمات قبلی Backspace را بزنید . برای پاک کردن چندین کلمه نمی خواهد چندین بار Del کنید ، آن را پایین نگهدارید و بعد رها کنید .

درس چهاردهم : استفاده از کلید های بزرگ مثل Ctrl ، Tab ، Caps Lock و . . . که دسترسی ساده ای نیز دارند بر حسب موقعیت کلید روی صفحه کلید به دست راست یا چپ سپرده می شود .

کلام آخر : اگر تا این مرحله ما را یاری کردید ولی مهارت کافی در این زمینه را کسب نکرده اید ، نگران نباشید . سعی کنید درس ها را دوباره مرور کنید . کار نیکو کردن پر کردن است . تمرین کنید و به قوانین تایپ وفادار باشید .

مکات کلیدی در تایپ دو دستی:
1 - سعی کنید بدون اشتباه تایپ کنید .
2 - سرعتتان در اثر تجربه بالا می رود در اوایل آهسته تر باشید تا بهتر پیشرفت کنید .
3 - به صفحه کلید نگاه نکنید .
4 - خونسردی خود را حفظ کنید .
5 - کلید ها را یا لمس کامل آن ها ، در وسط آن ها بزنید . تا انگشتتان در فرو رفتگی کلید جای گیرد .
6 - زیاد تمرین کنید .
7 - طولانی مدت به مانیتور خیره نشوید و در فواصل زمانی کوتاه مدت به صفحه کلید هم نگاهی بیندازید .

? MP3:
اصلی ترین فرمت موسیقی قابل پخش روی پخش کننده های همراه، MP3. است. این فرمت که به عنوان محبوب ترین و اصلی ترین فرمت پخش موسیقی در اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد، سال هاست به عنوان یک استاندارد بین المللی در بین تمامی نرم افزارها و سرویس های پخش موسیقی پذیرفته شده است. نام MP3 از نام نوع فایل MPEG و لایه صوتی سه گرفته شده است. لایه سه یکی از سه روش کدگذاری برای فشرده سازی صوتی است که با اعداد 1 و 2 و 3 مشخص می شوند. این فرمت با حذف بخشی از صداهای موجود در فایل های موسیقی که عمدتا خارج از محدوده شنوایی انسان یا بسیار ضعیف هستند، حجم فایل های صوتی را به میزان قابل توجهی پایین می آورد و بدین ترتیب می توان تعداد زیادی فایل موسیقی را روی حافظه های کم حجم پخش کننده ها جا داد. یک فایل موسیقی معمولی با این حجم تقریبا چهار تا پنج مگابایت حجم دارد.

? WAV:
فرمتWAV سال ها پیش به صورت مشترک از سوی مایکروسافت و IBM ارائه شد. این فرمت به عنوان فرمت پیش فرض صوتی در ویندوز 95 مورد استفاده قرار گرفت و پس از گذشت چندین سال کم کم به عنوان یک استاندارد برای اصوات داخلی ویندوز (مثل همان صداهایی که در هنگام ورود و خروج از محیط ویندوز می شنوید) تبدیل شد.

فایل های WAV با پسوند wav. مشخص می شوند و تقریبا به وسیله تمام برنامه های ویندوزی که امکان پخش صدا را دارند، قابل پخش هستند. بیشتر تلفن های همراه موجود در بازار نیز که می توانند فایل های موسیقی را پخش کنند، می توانند از این فرمت به عنوان زنگ های پیش فرض استفاده کنند.

از آنجا که این فرمت از هیچ یک از روش های فشرده سازی اطلاعات استفاده نمی کند، حجم فایل های آن بسیار بالاست و به همین دلیل برای پخش موسیقی روی تجهیزات تلفن همراه کاربردی ندارد.

? WMA:
Windows Media Audio یا WMA، فرمت جدیدی است که از سوی مایکروسافت ارائه شده و حجم آن تا نصف همتای MP3 خود می رسد.

این فرمت که در ابتدا تنها از سوی خود مایکروسافت و نرم افزار پخش موسیقی رسمی ویندوز یعنی Windows Media Player پشتیبانی می شد، امروزه از سوی بسیاری از سایت های موسیقی به عنوان فرمت اصلی آهنگ های قابل دانلود پذیرفته شده است.

کیفیت فایل های WMA تفاوت چندان زیادی با آهنگ MP3 ندارد و گفته می شود که در حجم های خیلی پایین (حجم های در حد کیلوبایت) حتی کیفیتی بالاتر از MP3 را ارائه می دهد.

یک فایل معمولی موسیقی با این فرمت تقریبا بین دو تا سه مگابایت حجم دارد.

بنابراین در صورتی که پخش کننده شما امکان پخش این فرمت را دارد، بهتر است تمام آهنگ های خود را با این فرمت ذخیره و استفاده کنید.

WMA از روش های فشرده سازی خاصی استفاده می کند که هیچ یک از اطلاعات صوتی را حذف نمی کند. این روش فشرده سازی به Lossless Compression شهرت دارد.

? OGG:
یک نوع فرمت فشرده سازی صوتی محسوب می شود که از سوی مجامع طرفدار منبع باز (Open Source) به عنوان فرمت رقیب MP3 ارائه شده است و از آنجا که یک فرمت منبع باز است، در تجهیزات مختلف کیفیت و حجم متفاوتی دارد. برخی از شرکت ها از این فرمت برای پخش فایل های صوتی خاص دستگاه استفاده می کنند و با تغییر در نرخ بیت صوتی آن ها، صداهای منحصر به دستگاه خود را تولید می کنند.

فرمت ogg. به اندازه ای متنوع است که حتی مشخص نیست که فایل مذکور یک فایل ویدیویی، صوتی، یا متنی است! این تنوع گیج کننده که از ذات منبع باز بودن فایل سرچشمه می گیرد، به واسطه کدک هایی (Codecs) همچونVorbis برای فایل های صوتی (که اغلب در پخش کننده های موسیقی استفاده می شود)، Theora برای فایل های تصویری (قابل استفاده در تلفن های همراه)، Speex برای فایل های سخنرانی و… از هم مجزا می شوند. فرمت های صوتی معمول OGG عموما برای ذخیره کردن زنگ های تلفن همراه و فایل های صوتی کوتاه با میزان بیت بسیار پایین استفاده می شوند و معمولا حجم آن ها در حد چند ده کیلوبایت است. تفاوت این فرمت با فرمت های دیگر این است که به صورت رایگان عرضه می شود، و مورد استفاده قرار می گیرد و در اختیار هیچ نهاد یا شرکتی نیست.

? Real Audio/Video:
این فرمت که با پسوند های ( ra .ram .rm.) شناخته می شود، یک فرمت اختصاصی است که به شما امکان می دهد موسیقی های موجود در اینترنت را به صورت پیوسته بشنوید. به این قبیل از موسیقی ها Streaming Audio می گویند. برای گوش دادن به این فایل های موسیقی به نرم افزار Real Audio احتیاج دارید .

فرمت Real Audio از سوی شرکت RealNetworks ارائه و به صورت اختصاصی پشتیبانی می شود. بنابراین اگر موسیقی های Real را از اینترنت دریافت کرده اید و پخش کننده همراهتان، نرم افزار Real Audio یا نرم افزار پشتیبانی کننده آن را ندارد، باید قبل از انتقال فایل، به طور کلی فرمت آن را (با برنامه های مبدل Real به MP3 تغییر دهید).Real Audio نیز همانند MP3 از روش های فشرده سازی Loosy استفاده می کند که موجب حذف اطلاعات از روی فایل صوتی می شود.

HyperTerminal چیست؟

حذف کامل اطلاعات موبایل یکی از مسائلی است که همیشه افرادی که می خواهند موبایل خود را بفروشند و یا می خواهند آن را به کسی بدهند، درگیرش هستند. ممکن است اطلاعات خود را پاک کنید و تمام آن پاک نشوند و یا از اینکه تمام آن اطلاعات پاک شده باشند مطمئن نیستید. برای اینکه اطلاعات را به درستی پاک کنید و از حذف آن مطمئن شوید مراحل زیر را به طور کامل انجام دهید.

پاکسازی در گوشی های اندروید

1- ابتدا از تمام اطلاعات خود پشتیبان گیری کنید. برای این کار موبایل را با کابل USB به کامپیوتر وصل کرده و فایل‌ها و پوشه‌های درون آن را داخل کامپیوتر کپی کنید.
2- Menu را باز کرده و به Settings بروید.
3- اسکرول کنید تا Privacy را بیابید.
4- بر روی Factory data reset کلیک کنید.

پاکسازی در گوشی های ویندوز فون 7 و 7.5
1- با استفاده از نرم افزار Zune از اطلاعات موبایل تان نسخه پشتیبان تهیه کنید. فقط توجه داشته باشید که این پشتیبان چندان کامل نخواهد بود، مثلا پیامک‌های تان منتقل نخواهند شد.
2- به بخش تنظیمات (Settings) بروید.
3- بر روی About کلیک کنید.
4- به پایین اسکرول کنید تا به گزینه reset your phone رسیده و این گزینه را انتخاب کنید.
5- هنگامی که پیغام خطای برنامه ظاهر شد با زدن دکمه yes آن را تایید کنید.

توجه: موبایل برای انجام این کار تنها به نمایش یک پیغام خطا اکتفا می‌کند، منتظر درخواست رمزعبور نباشید.

پاکسازی در گوشی های آیفون
1- ابتدا با استفاده از itunes نسخه پشتیبانی از اطلاعات گوشی تهیه کنید.
2- به بخش تنظیمات (settings) بروید.
3- از آنجا به General بروید.
4- حالا به بخش Reset بروید.
5- گزینه Erase All Content and Settings را انتخاب کنید.
6- از شما خواسته می‌شود تا رمزعبورتان را برای انجام این کار وارد کنید.
این کار کمی زمان بر است و باید کمی صبر کنید.

پاکسازی در گوشی های بلک بری او اس 6
1- برای تهیه نسخه پشتیبان از برنامه مدیریت دسکتاپ بلک بری استفاده کنید.
2- به بخش Options بروید.
3- اسکرول کرده و به گزینه Security بروید.
4- حال نوبت به گزینه Security Wipe می‌رسد.
5- عبارت (all options Email & Contacts, Applications, Media card) را انتخاب کنید.
6- در کادری که باز می‌شود کلمه blackberry را تایپ کرده و دکمه confirm را بزنید تا گوشی کار را شروع کند.

پاکسازی در گوشی های سیمبین
یکی از راه‌های ساده در اکثر موبایل‌ها استفاده از کد‌ها است. تقریبا در تمامی موبایل‌های نوکیا مجهز به سیستم عامل برای ریست کردن کامل و پاک کردن امن اطلاعات می‌توانید از شیوه شماره گیری کد (#7370#*) استفاده کنید. به محض زدن این کد گوشی پیغامی را مبنی بر برگشت تمامی تنظیمات به حالت اصلی و ریستارت شدن گوشی به شما نشان خواهد داد. با زدن دکمه Yes موبایل ریست شده و بعد از لحظاتی تمامی اطلاعات پاک شده و تلفن تان دوباره روشن می‌شود.

توصیه میشود تا جایی که امکان دارد از فروش و هدیه دادن گوشی های دست دوم خودداری کنید. (همچنین از خرید آنها)

همچنین برای اطمینان از عدم بازیابی فایل های شخصی، یک بار تمام حافظه گوشی (و کارت حافظه) را پر کنید (مثلا با کپی فایل های MP3) و سپس آنها را پاک کنید.

این کار باعث میشود نرم افزارهای بازیابی اطلاعات امکان بازیابی فایل های قدیمی را نداشته باشند.

در این مقاله با نکاتی آشنا می شوید که جهت بهینه سازی و افزایش کارآیی و سرعت برنامه های ASP.NET لازم می باشند.
اگرچه ASP.NET مدل جدیدی از برنامه نویسی تحت وب می باشد و آمده است که نواقص و کمبودهای قبلی را برطرف نموده و به کارآیی برنامه های تحت وب بیافزاید، اما شما همچنان نیاز دارید که جهت کارآیی و بهینه بودن برنامه هایتان نکاتی را رعایت کنید. این نکات جهت افزایش کارآیی، سرعت و صرفه جویی در مصرف منابع بر روی سرور است. جهت دستیابی به لیست کامل و مفصل این نکات به این آدرس در سایت MSDN مراجعه نمائید. چکیده برخی از این نکات بشرح زیر است:

Session State را در صورت عدم نیاز حتما غیرفعال نمائید:
بصورت پیش فرض وضعیت Session State برای هر صفحه فعال است. اگر مطمئن هستید که در آن صفحه از متغیرهای Session استفاده نمی کنید، حتما آن را در دایرکتیو Page بالای صفحه تان با قراردادن آن برابر False غیرفعال کنید تا بدین ترتیب منابع اضافی در سرور مصرف نشود. اگر هم مطمئن هستید که در کل برنامه یا سایت تان نمی خواهید از متغیرهای Session استفاده کنید می توانید آن را در web.config بطور کلی غیرفعال کنید.

از رفت و برگشت های زیاد از حد پرهیز کنید:
فرم های وب جهت پردازش باید به سرور ارسال شده و نتیجه پردازش برگشت داده شود. به این عمل یک رفت و برگشت یا Round Trip می گویند. از آنجا که این رفت و برگشت ها برای سرور ایجاد بار پردازشی و ترافیک می کنند، سعی کنید بگونه ای از کنترلهای وب استفاده کنید که حداقل رفت و برگشت را داشته باشید و تا جائیکه می توانید از پردازش های سمت کاربر برای کارهای ساده استفاده کنید.

از کنترل های سرور با احتیاط استفاده کنید:
اگرچه کنترلهای سرور دارای قابلیتهای بسیار زیاد و جالبی می باشند اما این قابلیتها ناشی از اجرای آنها بر روی سرور است. از آنجا که هر اجرائی بر روی سرور ایجاد بار اضافی در سرور می کند لذا در استفاده از این نوع کنترلها خست بخرج دهید و اگر جائی می توانید از کنترلهای معمولی HTML استفاده نمائید حتما این کار را بکنید.

از Page.IsPostback استفاده کنید:
استفاده از Page.IsPostback سبب کاهش رفت و برگشت های (Round Trip) اضافی می گردد. همچنین به شما کمک می کند که تشخیص دهید چه موقع نیاز به تولید داده جدید برای یک صفحه دارید.

تا آنجائیکه ممکن است از View State استفاده نکنید:
View State هم مانند Session State برای نگهداری اطلاعات و سابقه یک فرم از منابع سرور استفاده کرده و به حجم صفحات اضافه می کند. از طرفی این حالت بصورت پیش فرض فعال می باشد. لذا در صورتیکه به آن نیاز ندارید از آن استفاده نکنید و حالت آن را غیرفعال نمائید.

از Strict="true" در صفحات تان استفاده کنید:
جهت استفاده از مزایای early binding از عبارت فوق در دایرکتیو Page استفاده کنید. این مساله سبب می شود تا شما مجبور شوید تایپ هر متغیر را در لحظه تعریف آن متغیر بصورت صریح مشخص کنید. همانطور که می دانید درVB.NET و JScript.NET جهت پوشش برنامه های ASP کلاسیک که بدون تایپ بود، می توانید تایپ یک متغیر را در لحظه تعریف آن مشخص نکرده بلکه بعدا هنگام انتساب مقادیر به آن، این کار (تعیین تایپ) بصورت خودکار انجام شود. این مساله سبب صرف منابع اضافی در سرور می گردد.

از Stored Procedure استفاده کنید:
اگر از بانک اطلاعاتی در برنامه تان استفاده می کنید، سعی کنید که حتما پرس و جوهای (query) خود را به روال های ذخیره شده (stored procedure) بسپارید. از آنجائیکه این روال ها برای مراجعه اول کامپایل شده و از آن پس جهت اجرا در اختیار مدیر بانک اطلاعاتی (DBMS) قرار می گیرد، نسبت به پرس و جوهای معمولی درون برنامه ای بسیار کاراتر و سریعتر هستند. از طرفی با بهینه سازی خاصی که برای گرداننده (driver) SQLServer در مجموعه دات نت شده است، سرعت اجرای روال های ذخیره شده نسبت به روش های معمولی OLEDB یا ODBC بیش از دو الی سه برابر می باشد.

از Data Reader استفاده کنید:
اگر حجم بالائی از داده ندارید یا تنها می خواهید از بانک اطلاعاتی عمل خواندن را انجام دهید حتما از Data Reader استفاده کنید. استفاده از Data Set سبب کندی کار و مصرف بالای منابع می گردد.

از Caching استفاده کنید:
Caching شاهکار ASP.NET است. تا آنجائیکه ممکن است از Caching استفاده کنید. استفاده از Caching سبب می شود تا از تولید مجدد کد HTML لازم برای یک صفحه تکراری جلوگیری شده و کاربر هم صفحات را خیلی سریعتر دریافت کند.

حالت Debug را غیرفعال کنید:
هنگامیکه کار برنامه نویسی شما تمام شده است و زمان استفاده واقعی از برنامه فرا رسیده است، فراموش نکنید که حالت Debug در کامپایل نهائی برنامه تان را غیرفعال نمائید.