کارت ملی هوشمند یک کامپیوتر ساده و کوچک است که با اتصال یک کارتخوان می توان به اطلاعات درون آن دسترسی پیدا کرد.

البته اطلاعات درون کارت ملی هوشمند به طور امنی نگهداری می شود که خود کارت از دسترسی غیر مجاز به آن جلوگیری می کند.در وافع یکی از مزایای اصلی کارت ملی هوشمند، نسبت به کارت ملی کاغذی همین امنیت بالای آن چه به لحاظ بصری و چه به لحاظ دیجیتالی می باشد.به این ترتیب می توان اطلاعات محرمانه تری را با ضریب اطمینان بالاتر بر روی کارت ملی هوشمند نگهداری کرد.

تا کنون کشورهایی مختلفی اقدام به طراحی و بعضا پیاده سازی کارت ملی هوشمند در کشورمان کرده اند.تقریبا تمامی کشورهای حوزه خلیج فارس و اکثر کشورهای خاور دور پروژه کارت ملی هوشمند را شروع کرده اند. در آسیا کشورهایی مثل مالزی و سنگاپور و هنگ گنک در این زمینه پیشرو بوده اند و هم اکنون کارن ملی هوشمند دارند که می تواند از این کارت برای ارائه خدمات مختلف استفاده کنند.

کشورهای مختلف بر اساس نیاز و امکانات موجود کاربردهای متفاوتی را روی کارت ملی هوشمند خود گنجانده اند اما نکته مشترک در اکثر موارد شناسایی و تثدیق هویت به صورت دیجیتال است

مزایای کارت ملی هوشمند نسبت به کارت ملی کاغذی

شناسایی در حوزه دیجیتال

امکان تصدیق هویت بر اساس رمز عبور ، رمز نگاری و بیومتریک به صورتی که هم کارت هم صاحب کارت و هم سیستم بهره برداری بتوانند دو به دو یکدیگر را تصدیق کنند.

امکان پزدازش اطلاعات

امکان تغییر اطلاعات پس از صدور بدون تعویض کارت

امکان پشتیبانی از کاربردهای مختلف

امکان افزودن با اطلاعات بر حسب مجوزهای دسترسی مختلف به صورت کاملا امن

امکان استفاده  کارامدتر از خدمات دولت الکترونیک

سازمان ثبت احوال کشور به عنوان مرجع امور هویتی کشور در نظر دارد تا طی یک طرح برنامه ریزی شده کارت های ملی هوشمند را جایگزین کارت های فعلی نماید.

کارت ملی هوشمند به عنوان مقدمه ای برای ورود به جامعه اطلاعاتی می تواند موجب توزیع عادلانه فرصت ها، کاهش بسیاری از هزینه های دولت مردم و بنگاهها شوند.

این امور می  تواند نقش به سزایی در پویایی اقتصادی داشته باشد.

در داس یه دستوری وجود دارد به نام DEBUG که با اعمال آن تنظیمات بایوس به حالت پیشفرض برمیگردد و البته پسورد هم پاک خواهد شد.
اما نحوه ی استفاده از این دستور که برای بایوسهای مختلف متفاوت است:
شما باید ابتدا دستور DEBUG رو وارد کنید و سپس با توجه به نوع بایوس، دستورات زیر رو وارد کنید.
 لازم به ذکر هست که باید بعد از هر خط دکمه ی اینتر رو زده و به خط بعدی بروید.

دستورات برای AMI/AWARD BIOS
O 70 17
O 71 17
Q

دستورات برای PHOENIX BIOS
O 70 FF
O 71 17
Q

دستورات برای سایر بایوس ها
O 70 2E
O 71 FF
Q

تذکر: باید از طریق MS-DOS بوتیبل این دستورات اجرا شود. و نه از طریق داس داخل ویندوز!

برای انجام تنظیمات، ابتدا باید وارد Setup بایوس سیستم خود شوید (معمولا این کار با زدن کلید Delete در زمان روشن شدن کامپیوتر امکان پذیر است)

1-  در تنظیمات بایوس، به دنبال گزینه Power Management Setup بگردید.
2- حالا گزینه Resume by alarm را پیدا کنید.
3- گزینه فوق را از حالت غیر فعال به فعال تغییر دهید.
4- گزینه Date alarm فعال میشود و می توانید تاریخ مورد نظر خود را ثبت کنید.
5- ساعت مورد نظر خود را می توانید با گزینه Time alarm ثبت نمایید.
6- با فشردن کلید F10 و ذخیره تغییرات، از تنظیمات بایوس خارج شوید.

اکنون اگر کامپیوتر خود را خاموش کنید، در تاریخ و ساعتی که تنظیم کردید کامپیوتر به صورت اتوماتیک روشن می شود.

(نیازی به گفتن نیست که کامپیوتر باید به برق متصل باشد!)

BIOS با تلفظ (بایوس) ، سرنام عبارت System Basic input/output به مفهوم مجموعه روال های است که جهت پشتیبانی از انتقال اطلاعات بین عناصر سیستم مانند حافظه ،دیسک ها و مانیتور در ارتباط نزدیکی با سخت افزار کار می کنند.

در IBM و کامپیوترهای سازگار، BIOS در حافظه ی فقط خواندنی (ROM) دستگاه تعبیه می گردد . گرچه حضور BIOS در عملکرد کا مپیوتر نقش حیاتی دارد اما معمولاَ از دید کاربران پنهان است . البته برنامه نو یسان می توانند به BIOS دسترسی داشته باشند.

امروزه استفاده از فلش مموری ها جزو اساسی ترین بخش های نگهداری و حمل اطلاعات شده است. شما با استفاده از فلش مموری ها می توانید اطلاعات خود را به همه جا منتقل کنید. فلش مموری ها با استفاده از پورت USB به کامپیوتر و وسائل الکترونیکی متصل می شوند و اطلاعات را رد و بدل می کنند.

نوع USB فقط یکی از مدل های موجود برای حافظه های فلش بوده و دوربین های دیجیتال و گوشی های موبایل نیز از کارت های حافظه فلش بهره مند شده اند. پس بد نیست کمی بیشتر با حافظه های فلش آشنا شده و با ساختار آنها آشنا شویم. قبل از هر چیز خوب است بدانید واژه "Cool Disk" که برخی برای اشاره به حافظه های فلش به کار می برند، در واقع نام تجاری یکی از اولین حافظه های فلشی بود که وارد بازار ایران شد و شهرت خوبی یافت، اما اکنون در بازار وجود ندارد پس سعی کنید از عبارت حافظه فلش USB برای این محصولات استفاده کنید.

- ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.

پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.

حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.

در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.

سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.

در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.

در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.

- کلاس های فلش مموری

در مورد کارت های حافظه نیز ساختاری مشابه با حافظه های فلش USB وجود دارد، اما برای این سری از محصولات استانداردی به نام Class تعیین شده تا به شکل بهتری بیانگر سرعت انتقال اطلاعات در این محصولات باشد.

حافظه Class 10 سریع ترین حافظه در میان کلاس های عرضه شده است و در مقایسه با یک حافظه معمولی کلاس 4 قیمتی بالاتر دارد. به تازگی استاندارد جدیدتری به نام UHS نیز معرفی شده است که بیانگر سرعت بالاتر برای کارت های حافظه است و با نشان U روی کارت های حافظه نمایان می شود.

استاندارد UHS مخفف عبارت Ultra High Speed بوده و اکنون نسخه UHS-I ارائه شده است که سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند حداکثر به 104 مگابایت در ثانیه برسد. (رسیدن به این سرعت به اجزای داخلی کارت حافظه و دستگاهی که از آن استفاده می کنیم بستگی دارد) نشان دیگری که ممکن است روی کارت حافظه ببینید SDHC و SDXC است.

در ابتدای ورود کارت های حافظه به بازار حجم آنها کم بود و دستگاه ها نیز با همین حجم کم روزگار سپری می کردند. با استانداردهای قدیمی امکان استفاده از کارت های حافظه با ظرفیت بیشتر (مانند 4 گیگابیت) وجود نداشت و به همین دلیل استاندارد SDHC معرفی شد که هم سرعت بالاتر و هم ظرفیت بیشتر را پشتیبانی می کرد. برای پشتیبانی از این کارت های حافظه دستگاه (مانند دوربین دیجیتال) شما باید از آن پشتیبانی کنید.

SDXC نیز همانند SDHC برای پشتیبانی از حافظه های با سرعت و حجم بالاتر معرفی شده است. اگر یکی از دستگاه های دیجیتالی جدید را دارید، خیلی نباید نگران این دو عبارت باشید، زیرا به احتمال زیاد دستگاه شما از آن پشتیبانی خواهد کرد.

- چه فلش مموری را باید تهیه کرد

همان طور که اشاره کردیم، انواع و اقسام حافظه های فلش موجود در بازار ممکن است خرید آنها را دشوار کند، اما در واقع انجام این کار چندان هم مشکل نیست و تنها کاری که باید انجام دهید، خرید آنها بر اساس نیازتان است.

اگر یک دوربین دیجیتال قدیمی دارید که حجم هر عکس آن چندان زیاد نیست، نیازی هم به خرید یک کارت حافظه پرسرعت نخواهید داشت. کسانی که می خواهند عکس های پی در پی با دوربین گرفته و حجم اطلاعات بالایی را در هر لحظه به دوربین خود انتقال دهند به کارت های حافظه پرسرعت نیاز دارند.

دارندگان گوشی های موبایل هوشمند پیشرفته نیز باید پول بیشتری خرج کرده و یک کارت حافظه سریع خریداری کنند تا با مشکل کند شدن گوشی در دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی کارت حافظه برخورد نکنند.در مقابل اگر دانشجو هستید و کل کاری که انتقال می دهید انتقال فایل های مرتبط با درس و پروژه های دانشگاهی است، چندان به یک حافظه سریع و گران قیمت نیاز ندارید و می توانید با یک نمونه معمولی نیز سر کنید.

همچنین اگر حافظه فلش شما قرار است در خودرو مورد استفاده قرار بگیرد و موسیقی از روی آن پخش شود، بهتر است سراغ یک نمونه کوچک از سری حافظه های COB بروید. سرعت انتقال اطلاعات این حافظه ها برای پخش موسیقی در خودرو کاملا مناسب خواهد بود.

- کدام فلش مموری اصل است

خوشبختانه قیمت حافظه فلش یکی از مواردی است که می تواند راهنمای خوبی برای خرید این محصولات باشد. یک حافظه فلش سریع، گران قیمت است و یک حافظه فلش معمولی قیمت پایینی دارد. ظرفیت نیز روی قیمت تاثیرگذار است و با کمی گشت و گذار در قیمت ها بخوبی این مسأله را درک خواهید کرد.

پس هیچ گاه به دستفروشی که در حال فروش یک حافظه 32 گیگابایتی به قیمت یک حافظه هشت گیگابایتی است اعتماد نکنید. این حافظه های فلش معمولا دارای ظرفیت 2 یا 4 گیگابایت است که با دستکاری نرم افزاری ظرفیت بالاتری را نمایش می دهد، اما یک بار نوشتن حجم زیادی از اطلاعات روی این حافظه فلش به طور کامل آن را از کار خواهد انداخت و شما هم پول و هم اطلاعات ارزشمند خود را از دست خواهید داد.

- چطور باید از فلش مموری ها حفاظت کرد

از آنجا که حافظه های فلش فاقد قطعه مکانیکی است، مقاومت بسیار بیشتری در برابر سقوط یا ضربه دارد. با این حال اتصالات داخلی آنها همچنان آسیب پذیر بوده و در برابر ضربات شدید ممکن است آسیب ببیند.

در این میان حافظه های COB به علت ساختاری که دارد مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. (با این حال خم شدن همچنان می تواند به این سری نیز آسیب برساند) از دیگر توصیه هایی که شاید کمی عجیب به نظر برسد، توصیه به عدم اتصال حافظه فلش به پورت های USB جلوی کیس است. این توصیه از آنجا نشات می گیرد که بسیاری از کیس های ارزان قیمت (که خیلی از کاربران در اختیار دارند) دارای بورد بی کیفیت و اتصالات ضعیف در پورت های جلو بوده یا اتصال آن به مادربورد به درستی صورت نگرفته است.

به همین دلیل ممکن است در زمان انتقال برق مورد نیاز برای حافظه های فلش، ثبات کافی وجود نداشته باشد و به اطلاعات و حافظه فلش آسیب برسد. در نهایت فراموش نکنید قبل از جدا کردن حافظه فلش از سیستم از گزینه Safe Remove استفاده کنید یا مطمئن شوید که اطلاعات در حال رد و بدل شدن نیست.

انجام ندادن این کار و جدا کردن حافظه فلش در حالی که اطلاعات در حال انتقال است می تواند به اطلاعات ذخیره شده روی حافظه فلش آسیب برساند و ممکن است مجبور به فرمت کردن حافظه فلش شوید.