سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خردی که بیماری خشم و شهوت دارد، از حکمت بهره ای نمی برد . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :12
بازدید دیروز :8
کل بازدید :97240
تعداد کل یاداشته ها : 526
103/2/10
4:55 ع

این روزها حافظه های فلش تقریبا در دست تمامی افرادی که به نوعی با IT سر و کار دارند یافت میشود. حافظه های USB در حجم ها و اندازه های مختلف زیبا هر فردی را وسوسه میکند. به علت همین گسترش ، گاهی مشکلاتی برای کاربران پیش میاید. فرض کنید مجبورید همزمان چندین فلش دیسک را به سیستم خود وصل کنید ، طبعا چندین درایو اضافه خواهید داشت و تشخیص هر درایو مشکل خواهد بود. یا حتی فلش شما با فلش دوستتان به علت شباهت ظاهری اشتباه شود! در این زمان بهترین راه حل قرار دادن یک نام اختصاصی برای فلش دیسک شماست. به این ترتیب که با هر بار وصل کردن دستگاه به سیستم ، نام درایو به نامی که شما تعیین کرده اید تغییر میابد. در این ترفند به معرفی روش اینکار میپردازیم.

روش کار به این صورت است :

ابتدا فلش دیسک خود را به پورت USB وصل کنید.
پس از ظاهر شدن آن در My Computer وارد Driver مربوط به آن شوید.
در فضای خالی از صفحه راست کلیک کرده و از New ، گزینه Text Document را انتخاب کنید.
حال فایل را با Notepad باز نمایید.
سپس در خط اول عبارت زیر:


[autorun]


و در خط دوم:


label=sarzamindownload


را وارد کنید.


دقت کنید به جای sarzamindownload ، نامی که دوست دارید به عنوان درایو شما تعلق گیرد را انتخاب کنید.
حالا فایل را با نام autorun.inf ذخیره کنید.


کار تمام است ، اکنون کافی است یکبار فلش را از USB جدا کرده و مجدد به آن وصل کنید.
از این پس فلش دیسک شما یک نام اختصاصی دارد.


  
  

مایکروسافت در مصاف با جاوا، بدنبال ارائه یک زبان کامل بود که سایه جاوا را در میادین برنامه نویسی کم رنگ تر نماید. شاید بهمین دلیل باشد که #C را ایجاد کرد. شباهت های بین دو زبان بسیار چشمگیر است. مایکروسافت در رابطه با میزان استفاده و گسترش زبان فوق بسیار خوشبین بوده و امیدوار است بسرعت زبان فوق گستردگی و مقبولیتی به مراتب بیشتر از جاوا را نزد پیاده کنندگان نرم افزار پیدا کند.

با توجه به نقش محوری این زبان، از آن بعنوان مادر زبانهای برنامه نویسی در دات نت نام برده می شود. مورد فوق به تنهائی، می تواند دلیل قانع کننده ای برای یادگیری این زبان باشد، ولی دلایل متعدد دیگری نیز وجود دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می گردد.

مطرح شدن بعنوان یک استاندارد صنعتی
انجمن تولیدکنندگان کامپیوتر اروپا (ECMA) زبان #C را در سوم اکتبر سال 2001 بعنوان یک استاندارد پذیرفته (ECMA-334) و بدنبال آن تلاش های وسیعی برای کسب گواهی ISO نیز انجام شده است. زبان فوق در ابتدا توسط شرکت مایکروسافت و بعنوان بخشی از دات نت پیاده سازی و بلافاصله پس از آن توسط شرکت های اینتل، هیولیت پاکارد و مایکروسافت مشترکا، جهت استاندارسازی پیشنهاد گردید.

زبان #C بگونه ای طراحی شده است که نه تنها وابستگی به یک Platform خاص را ندارد، بلکه در اغلب موارد وابستگی RunTime نیز ندارد. کامپایلر #C می تواند بر روی هر نوع معماری سخت افزاری طراحی و اجرا گردد. در برخی از نسخه های اولیه کامپایلر زبان فوق که توسط برخی از شرکت های جانبی ارائه شده است، کدهای #C را به بایت کدهای جاوا کمپایل می کنند. یکی از چنین کامپایلرهائی را می توان در سایت Halcyonsoft.com مشاهده نمود. بنابراین کدهای #C براحتی قابلیت حمل بر روی محیط های متفاوت را دارا خواهند بود.

مشخصات تعریف شده زبان #C با سایر استاندارهای تعریف شده ECMA نظیر (ECMA-335) CLI (Common Language Infrastructure) بخوبی مطابقت می نمایند. CLI قلب و روح دات نت و CLR(Common Language Runtime) است. اولین نسخه از کامپایلر زبان #C که از CLI استفاده می کند، NET Framwork. مایکروسافت است.

با توجه به موارد گفته شده، مشخص می گردد که این زبان بسرعت بسمت استاندارد شدن حرکت و با تایید استانداردهای مربوطه از طرف انجمن های معتبر بین المللی و حمایت فراگیر شرکت های معتبر کامپیوتری در دنیا مسیر خود را بسمت جهانی شدن بخوبی طی می نماید.

#C چیست ؟
طراحان زبان #C با تاکید و الگوبرداری مناسب از مزایای زبانهائی نظیر ++C، C و جاوا و نادیده گرفتن برخی از امکانات تامل برانگیز و کم استفاده شده در هر یک از زبانهای فوق، یک زبان برنامه نویسی مدرن شی گراء را طراحی کرده اند. در مواردی، برخی از ویژگی های استفاده نشده و درست درک نشده در هر یک از زبانهای گفته شده، حذف و یا با اعمال کنترل های لازم بر روی آنها، زمینه ایجاد یک زبان آسان و ایمن برای اغلب پیاده کنندگان نرم افزار بوجود آمده است. مثلا C و ++C می توانند مستقیما با استفاده از اشاره گرها عملیات دلخواه خود را در حافظه انجام دهند. وجود توانائی فوق برای نوشتن برنامه های کامپیوتری با کارائی بالا ضرورت اساسی دارد. اما در صورتیکه عملیاتی اینچنین بدرستی کنترل و هدایت نگردند، خود می تواند باعث بروز مسائل (Bugs) بیشماری گردد.

طراحان زبان #C، با درک اهمیت موضوع فوق، این ویژگی را کماکان در آن گنجانده ولی بمنظور ممانعت از استفاده نادرست و ایجاد اطمینان های لازم مسئله حفاظت نیز مورد توجه قرار گرفته است. جهت استفاده از ویژگی فوق، برنامه نویسان می بایست با صراحت و به روشنی خواسته خود را از طریق استفاده از Keyword های مربوطه اعلان نمایند( فراخوانی یک توانائی و استفاده از آن).

#C بعنوان یک زبان شی گراء عالی است. این زبان First-Class را برای مفهوم Property (Data Member) بهمراه سایر خصائص عمومی برنامه نویسی شی گراء حمایت می کند. در C و ++C و جاوا یک متد get/set اغلب برای دستیابی به ویژگی های هر Property استفاده می گردد. CLI همچنان تعریف Property را به متدهای get/ser ترجمه کرده تا بدین طریق بتواند دارای حداکثر ارتباط متقابل با سایر زبانهای برنامه نویسی باشد. #C بصورت فطری Events ، Declared Value، Reference Type ، Operator Overloading را نیز حمایت می کند.

کد مدیریت یافته
با استفاده از نسخه پیاده سازی شده #C توسط مایکروسافت، می توان همواره کد مدیریت یافته ای را تولید کرد. یک برنامه #C پس از کامپایل، بصورت برنامه ای در خواهد آمد که شامل دستورالعمل های تلفیق شده ( CIL (Common Intermediate Language است (درست بر خلاف دستورالعمل های مختص یک ماشین خاص). CIL (گاها با نام MSIL(Microsoft Intermediate Language) با به اختصار IL نیز نامیده می شود ) ، در مفهوم مشابه بایت کدهای جاوا بوده و شامل مجموعه ای از دستورالعمل های سطح پایین قابل فهم توسط تکنولوژی مبتنی بر CLI نظیر CLR مایکروسافت خواهد بود. این برنامه ها بدین دلیل کد مدیریت یافته، نامیده می شوند که CLR مسئولیت تبدیل این دستورالعمل ها به کدهای قابل اجرا برروی ماشین و ارائه اغلب سرویس های اساسی برای کدینگ نظیر : Garbage Collection، مدیریت Heap و عمر مفید یک Object و یا Type Verification را فراهم می کند.

روش یادگیری #C
یادگیری این زبان برای افرادیکه دارای سابقه آشنائی با یکی از زبانهای برنامه نویسی ++C، C و یا جاوا باشند کار مشکلی نخواهد بود، حتی افرادیکه دارای آشنائی اولیه با جاوااسکریپت و یا دیگر زبانهای برنامه نویسی نظیر ویژوال بیسک می باشند، امکان پذیر و راحت خواهد بود. برخی از برنامه نویسان حرفه ای بر این باور هستند که #C نسبت به VB.NET با اقبال بیشتر و سریعتری مواجه خواهد شد، چراکه #C نسبت به ویژوال بیسک خلاصه تر است. حتی برنامه های بزرگ و پیچیده ای که توسط #C نوشته می گردند خواناتر، کوتاه و زیبا خواهند بود. برخی از ویژگی های ارائه شده در #C نظیر Unsigned Integer، Operator OverLoading و امنیت بیشتر Type ها، در VB.NET وجود نداشته و این امر می تواند دلیلی بر فراگیرتر شدن #C نسبت به VB.NET نزد برنامه نویسان با تجربه باشد.

برای یادگیری هر یک از زبانهای حمایت شده در دات نت، می بایست از BCL (Basic Class Library) مربوط به NET Framework. شروع کرد. #C خود صرفا دارای 77 کلمه کلیدی یا Keyword بوده که برای اکثر برنامه نویسان غریب نخواهند بود. در مقابل BCL، دارای 4500 کلاس و تعداد بیشماری متد و Property است که برنامه نویسان #C، می توانند از آنها برای انجام عملیات دلخواه خود استفاده نمایند. شاید یکی از مسائل قابل توجه جهت یادگیری این زبان برای برخی از برنامه نویسان حرفه ای عدم وجود برخی از ویژگی ها و امکاناتی باشد که در گذشته و از طریق سایر زبانهای استفاده شده، بخدمت گرفته می شدند. مثلا عدم وجود امکاناتی جهت توارث چندگانه (MI) سلسله مراتبی یک شئ.


  
  



گذشته از اینکه ما در دنیایی زندگی می کنیم که هارد دیسک ها فوق العاده ارزان شده اند و حافظه های فلش مرتبا به سمت حجیم تر شدن و ارزان تر شدن پیش می روند ولی به نظر نمی رسد برای CD و درایو آن جانشینی آمده باشد. همانطور که با ورود CD های با قابلیت چند بار رایت  فلاپی دیسک ها کم کم از روی کامپیوترها حذف شدند. البته روزی هم عمر CD به پایان خواهد رسید.

هر چند که امروزه یک هارد 80 گیگابایتی ظرفیت بالایی برای یک هارد دیسک محسوب نمی شود و با قیمت مناسبی می توان آن را خرید و حجم آن برابر 120 CD می باشد. ولی CD قابل رایت هنوز ارزان تر است و گذشته از این می توان از آن به راحتی برای انتقال اطلاعات استفاده کرد، دوام نسبتا خوبی دارد. کوچک و ارزان است. و اینجاست که اهمیت وجود سی دی رایتر مشخص می شود. در این مقاله می خواهیم در مورد CD رایتر صحبت کنیم. ابتدا در مورد مزایا و مشکلات انواع CD صحبت می کنیم سپس به بررسی رایتر می پردازیم.

مزیت ها:
ــ CD بسیار ارزان است.
ــ با سرعت 52x می توانید یک CD را در زمانی زیر 3 دقیقه رایت کنید.
ــ قابل حمل و نقل
ــ معمولا با همه کامپیوترها و دستگاههای صوتی امروز سازگاری دارند.
ــ عمر طولانی (از نظر تئوری تا 100 سال)
ــ CD ها از حافظه های مغناطیسی مانند هارد دیسک عمر بیشتری دارند.

مشکلات:
ــ ممکن است در هنگام رایت کردن مجبور به توقف کار خود با کامپیوتر شوید.
ــ دیسک هایی با قابلیت رایت دوباره کندتر از CD های معمولی کار می کنند.
ــ مقایسه ظرفیت CD با DVD آن را ناامید کننده تر می کند.

سرعت درایو: رایت/ ری رایت/ خواندن:
منظور از 24*10*40 چیست؟ این سه عدد به سرعتهای رایت و ری رایت و خواندن CD اشاره می کنند. مثلا اگر یک CD رایتر با مشخصات 24*10*40 داشته باشید به این معنی است که این رایتر CD معمولی را با سرعت 24x رایت می کند و یک CD با قابلیت رایت مجدد را با سرعت 10x رایت می کند و CD ها را با سرعت 40x  رایت می کند. مثلا زمانی که یک CD صوتی را گوش می دهد درایو CD آن را با سرعت 1x می خواند ولی اگر کامپیوتر این CD را یک جا بخواند 2 دقیقه زمان طول می کشد.
این سرعتها معمولا به صورت میانگین محاسبه می شوند بنابراین اگر قابلیتها کمی از آنچه مشخصات اسمی نشان می دهد پایین تر باشد نگران نشوید.

انواع حافظه ها: DVDR/ DVD/ CDRW/ CDR/ CD
تیتری به شکل بالا کمتر استفاده می شود و معمولا از واژه درایو استفاده می شود. به هر حال CD_R به دیسک CD قابل رایت یا به درایو CD ای که قابلیت رایت CD معمولی را دارد گفته می شود. CD_RW به یک دیسک با قابلیت رایت دوباره (چند باره) یا به درایوی که می تواند روی CD های با قابلیت رایت مجدد رایت کند اشاره دارد. البته می دانید که همه درایوهای CD_RW می توانند روی CD های معمولی هم رایت کنند. البته امروزه داشتن یک درایو CD_R معمولی دلیل بر نقطه ضعف نیست چون بسیاری حتی یک بار هم با درایو خود روی CD_RW رایت نکرده اند. دیسکهای قابل رایت DVD را DVD_R گویند. یک درایو DVD_R می تواند روی DVD و CD رایت کند و بخواند.
DVD_RW نسخه قابل رایت مجدد DVD است که می تواند تا 4.7 گیگابایت اطلاعات را در خود ذخیره کند که در حدود هفت برابر ظرفیت CD است.

 
اینترنال یا اکسترنال:
در اکثر مواقع استفاده از درایو اینترنال (داخلی) مناسب است. چون ارزان تر بوده و فضای اضافی روی میز کامپیوترتان اشغال نمی شود. ولی از جهت شیکی ظاهری، شاید بخواهید از یک درایو اکسترنال استفاده کنید.
اما درایو اکسترنال با قیمت بالایی که دارد برتری هایی هم نسبت به نوع اینترنال دارد. اولا یک درایو اکسترنال به راحتی قابل جابجایی است. مثلا اگر شما چند کامپیوتر در محل کار خود دارید با خرید یک درایو می توانید روی کامپیوتری که بیکار است کار رایت خود را انجام دهید. به علاوه یک درگاه IDE در سیستم شما اشغال نمی شود چون این درایوها یا از USB یا Fire Wire برای اتصال به کامپیوتر استفاده می کنند. به عبارت دیگر شما با 4 درایو (مثلا 2 هارد دیسک، یک درایو zip و یک CD_ROM) که در اکثر کامپیوترها استاندارد شده است محدود نمی شوید.

بافر تحت حفاظت:
برای اینکه CD رایتر وظیفه خود را بدرستی انجام دهد باید یک جریان ثابت اطلاعات برای آن فراهم شود تا لیزر بتواند تحت یک فرایند بدون وقفه عمل رایت را انجام دهد. هر سی دی رایتر یک حافظه بافر دارد که معمولا 2 یا 4 مگابایت است که هر بی نظمی در جریان اطلاعات را خنثی می کند. اگر هنگام رایت سی دی شما کار دیگری با کامپیوتر انجام دهید به گونه ای که حافظه بافر خالی شود خطایی اتفاق می افتد که منجر به خراب شدن CD می شود. مگر اینکه رایتر شما دارای سیستم حفاظت بافر باشد.
آنچه باید به خاطر داشته باشید این است که اگر یک درایو از بافر تحت حفاظت پشتیبانی کند باید نرم افزار آن هم از این ویژگی پشتیبانی کند تا این قابلیت را به کار گیرد.
از نظر تئوری زمانی که Buffer Under Run Protection فعال شده باشد شما باید بتوانید بدون نگرانی از خراب شدن CD با کامپیوتر خود مانند حالت عادی کار کنید.

Multi Read:
اگر یک درایو با قابلیت Multi Read داشته باشید می توانید مطمئن باشید که این درایو از همه انواع CD, CDR و CDRW پشتیبانی می کند. و  Multi Read 2 از دیسکهای DVDR, DVD هم به علاوه دیسکهای بالا پشتیبانی می کند.


  
  

1) اطلاعات چگونه ذخیره می شود؟
در کتاب The Compact Disc Handbook از Ken pohlmann آمده است، رسانه های Write once شبیه به دیسک های Play back only ساخته می شوند. همانند CD های معمولی، آنها از یک لایه بنیادین پلی کربنیک، یک لایه منعکس کننده و یک لایه محافظ استفاده می کنند. لایه ضبط کننده در بین لایه بنیادین و لایه منعکس کننده، قرار دارد که ترکیبی از یک رنگ اصلی است.

برخلاف CD های معمولی، یک تراک مارپیچی از قبل شیار دار شده، برای راهنمایی لیزر ضبط کننده در طول تراک مارپیچی استفاده می شود، این امر طراحی سخت افزاری recorder را آسان می سازد و سازگاری دیسک را تضمین می نماید.

CD R از بالا به پایین اینگونه لایه گذاری شده است:

ـ برچسب (اختیاری)

ـ پوشش ضد خش و یا قابل چاپ (اختیاری)

ـ لاک الکل عاری از اشعه فرابنفش

ـ لایه منعکس کننده

ـ رنگ پلیمری ساختمانی

ـ زیر لایه پلی کربنیک

در CD های "سبز" و "طلایی" طلای واقعی وجود دارد، اگر CD R را رو به منبع نور نگاه دارید، باریکی آن آن قدر هست که قابل رویت باشد. به خاطر داشته باشید که داده ها به سمت برچسب نزدیکترند، تا سمتی که پلاستیک شفاف قرار دارد و داده ها از آنجا خوانده می شوند. اگر CD R از پوشش فوقانی سختی برخوردار نباشد، خراشیدن سطح فوقانی بسیار ساده است و CD R را به صورت غیرقابل مصرف در می آورد.

لیزر در CD recorder یک سری سوراخ به نام "چاله" در لایه رنگی دیسک ایجاد می کند. فضای بین این چاله ها "زمین" خوانده می شود. الگوی چاله ها و زمین ها اطلاعات را بر روی CD کدگذاری می کند و به آنها اجازه می دهد تا روی CD player کامپیوتر بازیابی شوند.

دیسک ها از داخل دیسک به خارج نوشته می شوند، با نگاه کردن به دیسکی که آن را Write کرده اید، می توانید به صحت این مسئله بر روی یک CD R پی ببرید. همچنان که به سمت خارج پیش می روید این تراک مارپیچ 22188 چرخش دورتادور CD به همراه 600 چرخش تراک در هر میلیمتر ایجاد می کند. اگر مارپیچ ها را باز کنید. طول آن به 5/3 مایل می رسد.

ساختار یک CD RW متفاوت است:

ـ برچسب (اختیاری)

ـ پوشش ضد خش و یا قابل چاپ (اختیاری)

ـ لاک الکل عاری از اشعه فرابنفش

ـ لایه منعکس کننده

ـ لایه عایق بالایی

ـ لایه ضبط کننده

ـ لایه عایق پایینی

ـ زیر لایه پلی کربنیک

2) چگونه می توان فهمید که دیسک در چه فرمتی است؟
معمولا با نگاه کردن به بسته بندی و با خود دیسک می توان به فرمت آن پی برد:

? دیسک های CD DA دارای یک لوگو Compact Disc Digital Audio هستند.

? دیسک های CD+G شامل کلمات CDGraphics می باشند.

? دیسک های CD I دارای لوگو Compact Disc Digital Video و یا کلمات Video CD می باشند.

Video CD با CD Video فرق می کند. CD V یک فرمت آنالوگ است مانند Laser Disc و ویدئو قابل دیدن با درایو CD ROM نیست.

3) محافظت در برابر کپی گرفتن چگونه کار می کند؟
راه های متعددی وجود دارد:

یک تکنیک ساده و معمولی افزایش طول چند فایل روی CD است، به گونه ای که آنها با صدها مگابایت طول ظاهر شوند. اگر طول فایل را بسیار بزرگتر از آنچه که واقعا هست در تصویر دیسک قرار دهید، این کار عملی است. در واقع این فایل با بسیاری از فایل های دیگر منطبق می شود. تا جایی که برنامه کاربردی از طول فایل آگاه است، نرم افزار بخوبی کار می کند. (در این مورد مقالاتی نیز درتالار گفتگوی سایت میکرو رایانه وجود دارد) اگر کاربر سعی کند فایل ها را روی دیسک سخت خود کپی نماید، یا یک کپی دیسک به دیسک را صورت دهد، تلاش با شکست مواجه خواهد شد، زیرا CD چند گیگابایت از داده ها را نگاه می دارد.

یک راه حل عملی که کنترل کافی بر روی recorder و نرم افزار master کننده دارد، نوشتن داده های ناقص در بخش ECC از سکتور داده هاست. سخت افزار استاندارد CD ROM به طور خودکار خطاها را تصحیح می کند و مجموعه های مختلفی از داده ها را بر روی دیسک مقصد می نویسد. سپس reader ، کل سکتور را به عنوان داده های خام Load می کند، بدون آنکه به تصحیح خطا بپردازد. حتی اگر نتواند داده های اصلی تصحیح نشده را بیابید، اما می داند که یک نسخه تصحیح شده را می خواند. در جایی که مکانیزم درایو و میان افزار بخوبی تعریف می شوند، این تنها چیز با دوام بر روی سیستم هاست، همچون کنسول های بازی.

یک روش نه چندان پیچیده ولی موثر فشرده سازی یک CD نقره ایی با داده هایی فراتر از آنچه که یک سی دی 74 دقیقه ای می تواند Write کند. بنابراین کپی کردن دیسک نیاز به فضاهای خالی خاصی دارد، برای جبران این فضا، داده ها را جا به جا می کند، دیسک را هک می نماید یا دیسک های نقره ایی را با داده های سرقت رفته فشرده سازی می کند. اگر این کار ادامه یابد دیسک روی برخی درایوها غیرقابل خواندن می شود. یک فضای خالی Overburn شده 80 دقیقه ای قادر به نگهداری هر مقدار اطلاعاتی است که بتوانید با اطمینان در یک دیسک بگنجانید.

روش خانه های نرم افزاری PC ، از فاصله بین تراک های صوتی استفاده می کند و علائم شاخص را در محل های غیر منتظره باقی می گذارد. این دیسک ها قابل کپی گرفتن از طریق اکثر نرم افزارها نیستند و نسخه برداری از آنها روی درایوهایی که از ضبط disc at once پشتیبانی نمی کنند، ممکن است امکان پذیر نباشد.

روش دیگر ،دیسک های غیر استاندارد با تراک کوتاه تر از 4 ثانیه است. اکثر نرم افزارهای ضبط کننده و در حقیقت برخی recorder ها، کپی دیسک با چنین تراکی را رد می کنند، یا تلاش می کنند آن را کپی نمایند ولی با شکست مواجه می شوند. یک برنامه کاربردی محافظت شده وجود تراک مورد نظر و اندازه آن را کنترل می کند. به هر حال برخی recorder ها ممکن است موفق شوند، بنابراین این کار ساده ایی نیست. قرار دادن تراک های چندگانه داده ها در بین تراک های صوتی یک CD ، کپی کننده های دیسک را سر در گم خواهد کرد.

گاهی اوقات کپی یک دیسک برچسب های Volume متفاوتی دارد. این مسئله معمولا فقط در کپی های فایل به فایل روی می دهد، نه کپی های تصویر دیسک، بنابراین کنترل نام دیسک به طور حاشیه ای مفید است اما چندان موثر نیست، تغییر فهرست مطالب به گونه ایی که دیسک بزرگتر از آنچه که هست به نظر برسد، برخی از برنامه های کپی را متقاعد خواهد کرد که دیسک منبع بسیار بزرگ است.

سیستم Laserlok از سایت http://www.diskxpress.com ادعا می کند که قادر است با کمترین هزینه از نسخه برداری غیرقانونی دیسک جلوگیری نماید. Disk Guard ، یک ابتکار جدید است که متعلق به TTR Technology می باشد آنها ادعا می کنند که قادرند امضایی را بر روی CD های فشرده و CD R ها ایجاد کنند، اما بدون سخت افزار خاص قابل نسخه برداری نیست. یک برنامه می تواند با کنترل کردن این امضاء در جهت محافظت در برابر کپی گرفتن استفاده نماید و در صورت عدم حضور امضاء، از اجرا صرف نظر کند.

4) دیسک MultiSession چیست؟
یک Session ، یک سگمنت ضبط شده است که ممکن است شامل یک یا چند تراک از هر نوعی باشد. الزامی وجود ندارد که CD recorder کل Session را به یکباره Write کند، اما آخرین Session روی دیسک باید بسته شود. قبل از آنکه یک CD صوتی استاندارد یا CD ROM Player آن را تشخیص دهد. Session های اضافی می توانند تا زمانی که * دیسک * بسته می شود و یا اینکه فضای خالی وجود نداشته باشد، اضافه گردند.

MultiSession Writing ، اولین بار در دیسک های photo CD استفاده شد، که اجازه می داد تا تصویرهای اضافی ضمیمه گردند. امروزه، اغلب با دیسک های MultiSession پیوندی و گاهی اوقات هم برای دیسک های CD Extra بکار می رود.

وقتی که CD داده ها را در درایو CD ROM خود قرار می دهید، سیستم عامل آخرین Session دیسک را می یابد و دایرکتوری را از آن می خواند . (برای مطالعه بیشتر دراین مورد به سایر مقالات سایت میکرو رایانه مراجعه نمایید) اگر CD از نوع فرمت ISO 9660 باشد ورودی های دایرکتوری می تواند هر فایلی را روی CD هدف قرار دهد، بدون توجه به نوع Session ای که در قالب آن نوشته شده است.

اکثر برنامه های معروف تکثیر کننده CD به شما اجازه می دهند تا یک یا چند Session اخیر را به Session ای که تازه نوشته شده پیوند دهید. این امر موجب می شود که فایل های Session های قبلی بدون اشغال فضای اضافی بر روی CD در آخرین Session ظاهر شوند. همچنین می توانید با قرار دادن نسخه جدید در آخرین Session بدون افزودن پیوند به نسخه قدیمی تر ، نسخه جدید را در آخرین Session قرار دهید.

در عوض، زمانی که یک CD صوتی را در CD Player معمولی قرار دهید، تنها به اولین Session توجه می شود. به همین دلیل Write های MultiSession در مورد CD های صوتی کار نمی کنند، اما در صورت روی دادن چنین اتفاقی این محدودیت به یک مزیت تبدیل می شود. این محدودیت بدین معنی نیست که شما باید کل CD صوتی را به یکباره Write کنید.

توجه داشته باشید که ترکیب Session های CD ROM ) MODE 1 ) و CD ROM

) MODE 2 ) روی یک دیسک منفرد جایز نیست. شما می توانید چنین چیزی را ایجاد کنید. اما تشخیص آن برای درایوهای CD ROM دشوار خواهد بود.

5) کانال های زیرکد چه هستند؟
8 کانال زیرکد وجود دارد ( P,Q,R,S,T,U,V,W ) روش دقیق رمزگذاری فراتر از گنجایش این مقاله است، اما متذکر می شویم که داده ها به طور یکسان در سرتاسر CD توزیع می شوند و هر کانال می تواند حدود 4MB را نگاه دارد.

کانال زیر کد Q را می توان با recorder های JVCPinnacle کنترل کرد، اما ظاهرا زیاد کاربرد ندارند. کانال زیرکد Q شامل اطلاعات مفیدی است که در اکثر recorder ها قابل خواندن و نوشتن هستند.

منطقه داده های کاربر شامل 3 نوع داده زیر کد Q است: اطلاعات موقعیتی، عدد کاتالوگ رسانه ها و کد ISRC. فرم های دیگری برای فعال ساختن MultiSession بکار می روند و TOC را شرح می دهند. CD Player های صوتی از اطلاعات موقعیتی برای نشان دادن زمان جاری استفاده می کنند و دارای اطلاعاتی در مورد شاخص و یا تراک هستند. زمانی که ضبط Disc At Once انجام می دهید، این اطلاعات قابل کنترل هستند.

ISRC که توسط صنعت ضبط استفاده می شود، کشور مبدا ، مالک، سال انتشار و عدد سریال تراک ها را بیان می کند و ممکن است در هر تراکی متفاوت باشد. ISRC اختیاری است و بسیاری از CD ها از آن استفاده نمی کنند. عدد کاتالوگ رسانه ها شبیه به ISRC است، اما در هر دیسک ثابت می باشد. توجه داشته باشید که اینها با کدهای UPC فرق می کنند. کانال های زیر کد R W ، برای متن و گرافیک در برنامه های کاربردی خاص همچون CD+G) Wgraphics CD که توسط Sega CD پشتیبانی می شوند) استفاده می شوند. Philips کاربرد جدیدی به نام ITTS را تدبیر کرده است، این کاربرد Player های کاملا مجهز را قادر می سازد تا متن و گرافیک را روی دیسک های صوتی Red Book نمایش دهند. آخرین نتیجه این تکنولوژی " CD Text " است که راهی را برای گنجاندن داده های دیسک و تراک بر روی یک CD صوتی استاندارد، فراهم می سازد.

6) آیا فیلدهای CD Identifier ( شناسه CD ) کاربرد وسیعی دارند؟
هم اکنون، تعداد سازندگانی که از این فیلدها استفاده می کنند چندان زیاد نیست و اینکه تمام دستگاه ها قادر به خواندن تمام فیلدها نیستند. برنامه هایی که CD های صوتی را شناسایی می کنند، به طور خودکار یک ID را بر مبنای کمیت و طول تراک های صوتی محاسبه می کنند.

7) سوزاندن یک CD R چقدر طول می کشد؟
این زمان بستگی به آن دارد که شما چه مقدار داده را می خواهید بسوزانید و اینکه سرعت درایو شما چقدر است. سوزاندن 650MB داده حدود 74 دقیقه در 1X ، 37 دقیقه در 2X و 19 دقیقه در 4X ، زمان می برد، اما شما باید برای "Finalize" کردن دیسک ، یک یا دو دقیقه ای را بیافزایید. بخاطر داشته باشید که برای تک سرعته 150kb ، دو سرعته ثانیه 300kb و به همین ترتیب است. اگر شما نصف این داده ها را دارید، سوزاندن در نصف این زمان تمام خواهد شد.

 


  
  


DVD از کلمات Digital Versatile Disc ، اقتباس شده است .با استفاده از درایوهای DVD می توان اطلاعاتی بالغ بر7 / 4 گیگابایت را بر روی یک دیسک ذخیره نمود.اطلاعات فوق ، تقریبا" هفت برابر داده ئی است که می توان بر روی یک CD R (دیسک های با قابلیت نوشتن یک مرتبه ) و یا CD RW ( دیسک هائی با قابلیت نوشتن چندین مرتبه ) ذخیره نمود. درایوهای DVD ، نظیر رایتر امکان استفاده از دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه و دیسک هائی با قابلیت نوشتن چندین مرتبه را فراهم می نمایند. از دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه ، اغلب در رابطه با ایجاد دیسک های ویدئوئی DVD استفاده می گردد . ( قابل استفاده در DVD Player های استاندارد ). از دیسک هائی با قابلیت نوشتن چندین مرتبه بمنظور ذخیره سازی حجم بالائی از داده و Backup اطلاعات موجود بر روی هارددیسک ، استفاده می شود.نرخ انتقال اطلاعات در درایوهای DVD بمراتب بیشتر از درایوهای CD ROM است .یک DVD که دارای سرعتی بالغ بر 1X می باشد ، سریعتر از یک CD معمولی با سرعت 8X ( سرعت یک درایو DVD بین هشت تا نه برابر سرعت یک CD ROM می باشد) می باشد. DVD از مدل فشرده سازی MPEG 2 در رابطه با ویدئو وصوت استفاده می نماید . بدین ترتیب ،تصاویر با کیفیت و شفافیت بیشتری ایجاد و امکان استفاده از پتانسیل های صوتی Dollby Digital و DTS) Dollby Theater Systems) نیز فراهم می گردد. با استفاده از تکنولوژی MPEG 2 در هر فریم ، 480 خط افقی عرضه می گردد . ( در دیسک های لیزری 425 و در VHS بین 250 تا 270 ) .

تکنولوژی DVD ، با کاهش طول موج از 780mm به 625 تا 650mm ، ظرفیت ذخیره سازی را افزایش می نماید . یکی از قابلیت های جالب درایوهای DVD ، توانائی آنان در حمایت از انواع متفاوتی از رسانه های ذخیره سازی نظیر: CD ROM,CD R و CD RW است . در صورتیکه قصد تهیه یک درایو DVD وجود داشته باشد ، می بایست با انواع رسانه ذخیره سازی حمایت شده توسط DVD ، آشنا شویم . دیسک های DVD به دو گروه عمده + و تقسیم می گردند . درایوهای DVD می توانند از یک و یا هردو گروه فوق ، استفاده نماید. پس از مشخص نمودن نوع درایو DVD ، می توان ازدیسک های DVD سازگار با آن ، استفاده نمود.

? انواع DVD:

DVD RAM . روش دستیابی در این نوع دیسک ها بصورت تصادفی بوده و امکان خواندن و نوشتن اطلاعات بر روی آنان وجود خواهد داشت . رسانه ذخیره سازی فوق ، دارای ویژگی های زیر می باشد :

برخلاف رسانه ذخیره سازی Tape که داده ها بصورت ترتیبی خوانده می شوند ،در دیسک های DVD RAM ، داده ها نظیرهارد دیسک بصورت تصادفی خوانده می شوند.این نوع دیسک های DVD ، رسانه ای ایده آل بمنظور ذخیره سازی حجم بالائی از اطلاعات و Backup می باشند .

می توان بیش از یکصد هزار مرتبه اطلاعات را بر روی آنان نوشت ( بازنویسی مجدد )

عمر مفید آنان یکصد سال برآورد می شود .

بمنظور خواندن و نوشته اطلاعات بر روی این نوع DVD ، می بایست از درایوهای DVD R/RAM استفاده گردد .

DVD R یا DVD+R . بر روی این نوع DVD ، می توان صرفا" یک مرتبه اطلاعاتی را ذخیره نمود ( نوشتن یک مرتبه ) . از رسانه ذخیره سازی فوق ، بمنظور ذخیره داده های گرافیکی با ظرفیت بالا، ویدئوهای موزیک ، صوت و فیلم استفاده می گردد. امکان نوشتن اطلاعات بر روی این نوع DVD صرفا" یک مرتبه وجود دارد .

خصوصیات DVD R : بمنظور نوشتن اطلاعات بر روی این نوع DVD می بایست از درایوهائی با نوع R وبرای خواندن اطلاعات از درایوهای R و R + استفاده گردد .

خصوصیات DVD+R : بر روی این نوع DVD می توان یک ویدئو به مدت دو ساعت در حالت SP و یا چهار ساعت در حالت EP را ذخیره نمود. بمنظور نوشتن بر روی رسانه ذخیره سازی فوق ، می بایست از درایوهائی با نوع R + و برای خواندن اطلاعات از درایوهای R و یا R + استفاده گردد .

DVD RW یا DVD+RW .بر روی این نوع DVD ، امکان نوشتن اطلاعات بدفعات وجود دارد( نوشتن چندین مرتبه ) .از رسانه ذخیره سازی فوق ، بمنظور ذخیره داده های گرافیکی با ظرفیت بالا، ویدئوهای موزیک ، صوت و فیلم استفاده می گردد. بر روی این نوع DVD می توان تا یکهزار مرتبه اطلاعاتی را ذخیره نمود .

خصوصیات DVD RW : بمنظور نوشتن اطلاعات بر روی این نوع DVD می بایست از درایوهای R و برای خواندن اطلاعات از درایوهائی R و یا R+ استفاده گردد .

خصوصیات DVD+RW : این نوع DVD قادر به ذخیره سازی دو ساعت اطلاعات MPEG2 می باشند . بمنظور نوشتن اطلاعات بر روی این نوع DVD می بایست از درایوهای R + و برای خواندن اطلاعات از درایوهائی R و یا R+ استفاده گردد .

DVD ROM . از این نوع DVD می توان صرفا" بمنظور خواندن استفاده گردد . فیلم ها ئی که خریداری و یا اجاره می شوند ، بر روی این نوع رسانه ذخیره می گردند.

لازم است به این نکنه نیز اشاره گردد که روش دستیابی به اطلاعات ذخیره شده بر روی یک رسانه ذخیره سازی از نوع DVD RAM بصورت تصادفی بوده و مکانیزم دستیابی به اطلاعات ذخیره شده بر روی رسانه های ذخیره سازی DVD R ,+R , RW و یا ROM بصورت ترتیبی است .

? جایگاه DVD:
تعداد درایوهای DVD استفاده شده تا پایان سال 2003 بالغ بر 2 / 1 میلیون دستگاه برآورد می شود. پیش بینی می شود که در سال 2004 ، بیش از 3 / 14 میلیون دستگاه از درایوهای فوق بفروش برسد . درایوهای DVD تا رسیدن به وضعیت موجود رایترها ( عمومیت یافتن ) ، راهی طولانی را در پیش دارند، ولی با توجه به قابلیت ذخیره سازی بالای دیسک های DVD (هفت برابر) و ذخیره حجم بمراتب بیشتری از اطلاعات ، استفاده از آنان روندی کاملا" صعودی را طی می نماید قیمت درایوهای DVD در شش ماه گذشته کاهش زیادی را داشته و پیش بینی می گردد که این روند همچنان ادامه داشته باشد .

شاید این سوال مطرح شود که فرمت ذخیره سازی اطلاعات بر روی دیسک های DVD به چه صورت است و آیا در این رابطه استانداردی وجود دارد؟ در پاسخ می توان گفت که در حال حاضر از دو فرمت DVD RW و DVD+RW ( بهمراه نمونه های متفاوت آن : DVD R و DVD+R ) استفاده می گردد . تکنولوژی های فوق با یکدیگر سازگار نبوده و رقابتی نزدیک را بمنظور استانداردشدن جهانی ، دنبال می نمایند. با استفاده از هر یک از فرمت های فوق ، امکان نوشتن داده و ایجاد ویدئوهای DVD وجود خواهد داشت ( امکان استفاده از آنان توسط تعداد زیادی ( نه تمام آنان ) از درایوهای DVD ROM وDVD Players وجود خواهد داشت ) . لازم است به این نکته نیز اشاره گردد که DVD RAM فرمت دیگری در این راستا بوده که بدنبال دو فرمت اشاره شده بوده ولی اکثر دستگاههای Player و درایوهای DVD از آن حمایت نمی نمایند. در زمان انتخاب یک درایو DVD ، نوع فرمت اطلاعات حمایت شده توسط آنان حائز اهمیت بوده و می بایست در اینخصوص با دقت تصمیم گیری شود. تولید کنندگان درایوهای DVD هر یک محصولاتی را تولید نموده اند که از فرمت های فوق حمایـت می نمایند . مثلا" شرکت سونی درایوهائی را عرضه نموده است که از دو فرمت اشاره شده ، حمایـت می نمایند، در حالیکه شرکت پاناسونیک و LG اقدام به تولید و عرضه درایوی نموده اند که از فرمت های DVD R/ RW و DVD RAM ، حمایت می نماید . در حا ل حاضر، بالاترین سرعت نوشتن اطلاعات بر روی دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه ، 4X بوده و پیش بینی می شود که سرعت فوق تا پایان سال 2003 تغییر نگردد .

? ویژگی ها ی مهم:
از مهمترین ویژگی های مرتبط با DVD ، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

? DVD با قابلیت نوشتن یک مرتبه . درایو DVD انتخابی، می بایست قادر به ذخیره سازی اطلاعات بر اساس یکی از دو فرمت رقابتی موجود باشد : DVD R ( حمایت شده توسط درایوهای DVD RAM و DVD R و تمامی درایوهای DVD RW ) و DVD+R ( حمایـت شده توسط آخرین تکنولوژی مربوط به درایوهای DVD+RW ) . در حال حاضر بالاترین سرعت برای درایوهای DVD R و DVD+R معادل 4X می باشد. در درایوهای DVD R قبلی ، حداکثر سرعت 2X و در درایوهای DVD+R حداکثر سرعت 4 / 2 بوده است . رسانه ذخیره سازی با قابلیت نوشتن یک مرتبه ، بهترین گزینه برای ایجاد ویدئوی های DVD بمنظور استفاده در یک player می باشند. کارشناسان فنی برآورد نموده اند که DVD های با قابلیت نوشتن یک مرتبه ، با 85 درصد player های مطرح ، سازگار می باشند. دیسکهائی که دارای سرعت 4X می باشند را نمی توان در درایوهای قدیمی DVD R/ RW با سرعت 2X ،استفاده نمود. تعداد زیادی از درایوهای فوق ، تولیده شده توسط Pioneer ، در زمان استفاده از دیسک های 4X دچار مشکل می گردند. بدین منظور، می توان fireware مربوطه را از سایت Pioneer دریافت و با ارتقاء سیستم ، مشکل فوق را برطرف نمود .

? DVD با قابلیت نوشتن چندین مرتبه . فرمت این نوع دیسک ها DVD+RW ، DVD RW و DVD RAM می باشد . فرمت DVD RAM دارای سازگاری بمراتب کمتری نسبت به دو فرمت دیگر بوده ولی برای گرفتن Backup مناسب می باشد. .DVD RAM به دو صورت با محافظ ( بصورت کارتریج ) و بدون محافظ در دسترس می باشد. اکثر درایوهای DVD RW دارای سرعت کمتری نسبت به DVD+RW می باشند. سرعت ذخیره ( نوشتن ) اطلاعات که بر روی رسانه های ذخیره سازی DVD R بالغ بر 4X می باشد در دیسک های DVD RW به 2X کاهش پیدا می کند.کارشناسان بر آورد نموده اند که بیش از شصت درصد از دیسک های DVD RW و DVD+RW با DVD Player و داریوهای DVD ، سازگار می باشند.

? درایوهای داخلی در مقابل درایوهای خارجی : قیمت درایوهای داخلی کمتر از درایوهای خارجی می باشد.درایوهای خارجی از اینترفیس های( FireWire(IEEE1394 و یا USB 2.0 بمنظور ارتباط با کامپیوتر استفاده می نمایند .برخی تولید کنندگان از دو اینترفیس فوق در محصولات خود استفاده می نمایند.

ذخیره اطلاعات بر روی دیسک های CD RW : اکثر درایوهای DVD با قابلیت نوشتن مجدد ، قادر به نوشتن اطلاعات بر روی دیسک های CD R و CD RW می باشند( قابلیت فوق ، در درایوهای DVD RAM و DVD R وجود ندارد).سرعت ذخیره سازی در درایوهای فوق پائین می باشد ، مثلا" درایوDVD RW مدل DVR A04 ،مربوط به شرکت Pioneer اطلاعات را بر روی دیسک های CD R با سرعت 8X ذخیره می نماید.درایوهای مدل DRU 510A تولید شده توسط شرکت سونی ، قادر به ذخیره سازی اطلاعات با سرعت 24X می باشد .

? نرم افزار : بهمراه تمامی درایوهای عرضه شده ، نرم افزارهای لازم نظیر: Sonic"s MY DVD (ایجاد منوها و تبدیل ویدئوهای آنالوگ به MPEG2 تا بتوان از آنان در یک DVD Player استاندارد، استفاده نمود) نیز ارائه می گردد. تمامی درایوها امکان ایجاد DVD های داده را با استفاده از نرم افزارهای ارائه شده نیز فراهم می نمایند. ( نظیر برنامه RecordNow Max که امکان نوشتن داده بر روی یک دیسک با قابلیت نوشتن را فراهم می نماید ) . برخی از تولید کنندگان نظیر HP و سونی نرم افزارهائی را بمنظور ویرایش و Backup گرفتن از اطلاعات بهمراه محصول خود ارائه نموده اند .

? تشریح مشخصات:
در زمان تهیه یک درایو DVD ، مشخص نمودن فرمت هائی که درایو مورد نظر قادربه حمایت از آنان است یکی از مسائل مهم بوده و اغلب اولین پرسشی است که از جانب تهیه کنندگان مطرح می گردد . درایوهای DVD همانند درایوهای CD RW که از دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه و دیسک هائی با قابلیت نوشتن چندین مرتبه استفاده می نمایند ، از دو گزینه متداول در این زمینه یعنی DVD R و DVD+R استفاده می نمایند ( مدل های فوق، دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه را شامل می شوند) . دیسک های DVD RW و DVD+RW و DVD RAM سه گزینه متداول در رابطه با دیسک هائی با قابلیت نوشتن مجدد می باشند . درایوهای DVD با قابلیت نوشتن مجدد ، نظیر DVD Rom دارای چندین سرعت متفاوت می باشند:

درایوهای DVD RW : از 1X تا 2X

درایوهای DVD+RW ، دارای سرعت 2.4X و 4X می باشند.

درایوهای DVD R : از 1X تا 4X

درایوهای DVD+R، دارای سرعت 2.4X و 4X می باشند .

پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک DVD در نظر گرفت :

? سرعت نوشتن اطلاعات بر روی DVD با قابلیت نوشتن یک مرتبه

ـ حداقل : 1X or 2X DVD R پیشهادی : 2.4X DVD+R or 4X DVD R, 4X DVD+R

دیسک های DVD با قابلیت نوشتن یک مرتبه که دو نوع DVD R و DVD+R را شامل می شود ، سازگارترین فرمت DVD در حال حاضر می باشد .ویژگی فوق ،زمانیکه قصد استفاده از آنان در DVD Player ها وجود داشته باشد ، حائر اهمیت می باشد.در زمان انتخاب درایو DVD لازم است به این نکته دقت شود که درایو انتخابی از نسل قدیمی( نسل اول ) درایوهای DVD+RW نباشد. سرعت ، معیار دیگری در انتخاب یک درایو بوده و می بایست درایو انتخابی قادر به حمایت از سرعت 4X باشد.

سرعت نوشتن اطلاعات بر روی DVD با قابلیت نوشتن چندین مرتبه حداقل : 1X DVD RAM, 2X DVD RW, 2.4X DVD+RW

ـ پیشنهادی : 2X DVD RAM, 2X DVD RW, 2.4X DVD+RW, 4X DVD+RW

در دیسک های DVD RAM ، امکان ذخیره اطلاعاتی بالغ بر 4 / 9 گیگابایت وجود خواهد داشت ( دو طرف دیسک کارتریج های دیسک ) .مشکل دیسک های فوق ،عدم سازگاری اکثریت آنان با درایوهای DVD ROM می باشد. دیسک های DVD RW و DVD+RW با اکثر درایوهای DVD ROM ها و DVD PLAYER ها سازگار می باشند .سرعت ذخیره سازی در DVD RW بمراتب کمتر از DVD+RW می باشد .

? اینترفیس

ـ حداقل : IDE پیشنهادی FireWire(IEEE1394 یا USB 2.0

درایوهای داخلی نسبت به درایوهای مشابه خارجی دارای قیمت مناسبتری می باشند. در صورتیکه قصد تهیه یک درایو خارجی وجود داشته باشد ، از سازگاری اینترفیس های آن با سیستم موجود، می بایست مطمئن گردید . در این رابطه می توان درایوی را انتخاب نمود که دارای اینترفیش های USB 2.0 و FireWire باشد .

? نکاتی دررابطه با تهیه DVD:
? بررسی سرعت : سرعت درایوهای DVD R می تواند با توجه به رسانه ذخیره سازی استفاده شده متغیر باشد .اکثر درایوهای DVD R دارای سرعت ذخیره سازی معادل 4X می باشند.در مدل های قدیمی و یا درایوهای قابل حمل ، صرفا" سرعت 1X و یا 2X حمایت می گردد. در حال حاضر درایوهای DVD RW و DVD RAM دارای سرعتی معادل 2X می باشند .

? سازگار بودن : در بین فرمت های استفاده شده بمنظور نوشتن اطلاعات ( یک مرتبه ) ، DVD R و DVD+R دارای سازگاری مطلوبی با DVD Player و درایوهای DVD ROM موجود ، می باشند . با توجه به جدید بودن دیسک های DVD+R ( قدمت DVD R بمراتب بیشتر می باشد ) ، ممکن است برخی از درایوهای DVD ROM و یا DVD Player قدیمی، قادر به خواندن آنان نباشند. با توجه به ماهیت تغییر پذیری دیسک های DVD با قابلیت نوشتن مجدد ، سازگاری آنان کمتر بوده و استفاده از آنان در برخی از درایوهای DVD ROM و یا DVD Players میسر نمی باشد.

?لحاظ نمودن مدت زمان فرمت :تمامی دیسک های نوری با قابلیت نوشتن مجدد،می بایست قبل از استفاده ، فرمت گردند.ولی درایو های DVD+RW بدلیل ارائه امکانات لازم و پیش بینی شده در Firmware ، بصورت on the fly فرمت شده و در این رابطه زمان بسیار اندکی صرف خواهد شد . بدیهی است بموازات کاهش زمان فوق ، مدت زمان فرآیند نوشتن نیز کاهش خواهد یافت .در مقابل ، یک درایو DVD RW نیازمند استفاده از نرم افزار خاصی بمنظور فرمت نمودن دیسک می باشد (قبل از اقدام به نوشتن بر روی دیسک ) . فرآیند فرمت نمودن با توجه به نرم افزار و شماره نسخه مربوطه ، می تواند تا یکساعت بطول انجامد. نرم افزارهای جدید،رسانه ذخیره سازی DVD RW را بصورت on the fly ، فرمت می نمایند .

? استفاده از درایوهای داخلی بهمراه یک اینترفیس IDE در کامپیوترهای شخصی : با توجه به اینکه درایوهای DVD با قابلیت نوشتن مجدد، امکان خواندن DVD ROM و CD را دارا می باشند ، می توان CD ROM و یا DVD ROM خود را بدون از دست دادن قابلیت خاصی ، جایگزین نمود.

? استفاده از اینترفیس های دیگر در صورت عدم وجود اتصالات IDE کافی :برای درایوهای خارجی می توان ، از پورت های FireWire و یا USB2.0 استفاده نمود. پورت های فوق ، سرعت مناسبی را در اینخصوص ارائه می نمایند . نوع پورت حمایت شده توسط یک درایو تاثیر مستقیمی بر قیمت آن داشته و می توان در صورت ضرورت و نیاز ، درایوی را تهیه نمود که از دو پورت اشاره شده حمایت می نماید . در برخی از سیستم ها ممکن است بدلیل عدم وجود شرایط لازم بمنظور استفاده از پورت های فوق ، نیازمند تهیه یک کارت FireWire و یا USB 2.0 باشیم .

? اطیمنان از ارائه نرم افزارهای ضروری :تمامی تولید کنددگان بهمراه محصول تولیدی خود ، نرم افزارهائی را نیز ارائه می نمایند. از نرم افزارها ی فوق می توان بمظنور ایجاد و ویرایش ویدئوهای DVD ، استفاده نمود. برخی از تولید کنندگان علاوه بر نرم افزارهای فوق، اقدام به ارائه نرم افزارها ی لازم بمنظور Backup و انجام عملیات حرفه ای در ارتباط با فایل های ویدئوئی نیز می نمایند.




  
  
<      1   2   3   4   5   >>   >