احتمالا همه شما با خط فرمان ویندوز آشنا هستید. به خط فرمان اصطلاحا Command Line یا CMD نیز گفته میشود. این محیط با تایپ دستور CMD در پنجره Run نمایش داده میشود.

آشنایی با دستورات خط فرمان، بیشتر به درد حرفه ای های ویندوز و یا افرادی که با شبکه سروکار دارند میخورد.

در این مطلب، نحوه اشتراک گذاری یا Share کردن یک فولدر توسط دستور خط فرمان را آموزش میدهیم.

حتما میدانید که برای به اشتراک گذاری یک فولدر در محیط ویندوز، باید روی آن کلیک راست کرده و از منوی Sharing این کار را انجام دهید. اشتراک گذاری یک فولدر، باعث میشود تا سایر کامپیوتر ها در یک شبکه Lan ، بتوانند به آن فولدر دسترسی داشته باشند.

روش اشتراک گذاری یا Share کردن یک فولدر از طریق خط فرمان :

1- منوی استارت را باز کرده و در پنجره Run ، دستور CMD را تایپ کنید و اینتر بزنید. پنجره خط فرمان باز خواهد شد.

2- فرض کنید می خواهیم فولدر C:\MP3 را به اشتراک بگذاریم. این دستور را تایپ کرده و اینتر بزنید :

net share folder=C:\MP3

پیغام folder was shared successfully نمایش داده خواهد شد که نشان دهنده عملکرد درست دستور است.

توجه : برای خارج کردن این فولدر از حالت Share ، از این دستور استفاده میشود :

net share C:\MP3 /delete

ضمنا از دستور net share به تنهایی می توانید برای مشاهده فولدر های Share شده استفاده کنید.

IP چیست؟
آدرس IP (آی پی) به آدرس منطقی ای اشاره دارد که به کارت شبکه هر رایانه موجود در شبکه نسبت داده میشود تا از این طریق ارتباطات در سطح شبکه برقرار شده و کامپیوتر مذکور در شبکه قابل شناسایی باشد. مدیران شبکه ها بر اساس اصول و قوانین خاصی آدرسهای IP منحصر به فردی را به هر کامپیوتر شبکه نسبت می دهند.

در چه مواردی نیاز به تغییر IP است ؟
اگر مدیر سایت یا شبکه ای بخواهد مانع دسترسی کاربران به سرویسهای خاصی شود، آدرس IP این کاربران باید از سوی آن مدیر در شبکه مسدود شود. لذا طبیعتا اولین کاری که کاربران مایل به انجام آن هستند تغییر آدرس IP شان است تا از این محدودیت ها عبور کنند. (مثل محدودیت هایی که برای آپدیت برخی آنتی ویروس ها برای IP های ایران وجود دارد). کاربران همچنین ممکن است به واسطه رهایی از Spam ها مایل به تغییر آدرس IP خود باشند.

روشهای کلی تغییر آدرس IP
اما قبل از آنکه از هر روش دیگری برای تغییر IP خود استفاده کنید، مودم Cable یا DSL خود را برای 5 دقیقه خاموش کرده و یا از برق خارج کنید. در خیلی از حالات این کار آدرس IP را تغییر می دهد. اما اگر آدرس IP شما بازهم عوض نشد، این کار را به جای 5 دقیقه برای 8 ساعت تکرار کنید که احتمالا در این صورت IP عوض خواهد شد.

نکته اینجاست که افرادی که از سرویس Dial-up برای اتصال به اینترنت بهره می جویند هربار در صورت قطع و اتصال مجدد سرویس های خود احتمالا IP جدیدی به دست می آوردند. همین امر درباره افرادی که از PPPOE و نام کاربری/رمزعبور برای اتصال استفاده می کنند صادق است، زیرا این اتصالات ثابت نبوده و هربار که کامپیوتر را روشن می کنید Reset می شوند.

ولی اگر این کارها بازهم باعث تغییر آدرس IP نشد، به ادامه مقاله توجه کنید و روشی را به کار بندید که با شرایط شما (که در زیر مشخص شده است) تطابق دارد. متاسفانه نمی توان در همه حالات آدرس IP را تغییر داد. زیرا این امر نهایتا توسط تنظیمات DHCP ی شرکت سرویس دهنده اینترنت شما تعیین می شود.


روش اول (در محیط ویندوز) :
کامپیوتر باید مستقیما به مودم متصل باشد:
1- وارد Command Prompt شوید (از طریق منوی Start ، انتخاب گزینه Run و تایپ دستور cmd).
2- دستور ipconfig /release را در آن تایپ کنید. (برای حذف آدرس IP قبلی)
3- دستور ipconfig /renew را در آن تایپ کنید. (برای اختصاص آدرس IP جدید)

روش دوم (در محیط ویندوز) :
کامپیوتر باید مستقیما به مودم متصل باشد:
1- وارد Command Prompt شوید (از طریق منوی Start ، انتخاب گزینه Run و تایپ دستور cmd).
2- دستور ipconfig /release را در آن تایپ کنید. (برای حذف آدرس IP قبلی)
3-  کامپیوتر را خاموش کنید.
4- همه هاب ها و سوییچهای اترنت را خاموش کنید.
5- مودم Cable/DSL را خاموش کنید.
6- دستگاههای فوق را در طول شب خاموش نگه دارید.
7- نهایتا همه ادوات را دوباره روشن کنید.

روش سوم (در شبکه با روتر) :
1- به روتر Admin متصل شوید (معمولا در آدرس http://192.168.1.1 قرار دارد، پس این آدرس را در مرورگر خود کپی کرده و run کنید)
2- آدرس IP خود را آزاد کنید (روش انجام این کار بسته به شرکت سازنده روتر متفاوت است)
3- روتر، سوییچها و هابهای اترنت و مودم Cable/DSL را خاموش کنید.
4- این دستگاهها را در طول شب خاموش بگذارید.
5- همه چیز را مجددا روشن کنید

اگر در حال استفاده از یک مودم Cable/DSL و روتر هستید، ممکن است بخواهید کامپیوترتان را مستقیما به مودم Cable/DSL وصل کنید. این مسئله می تواند به طور چشمگیری امنیت سیستم شما را تحت تاثیر قرار دهد. این عمل به DHCP سرویس دهنده شما امکان می دهد که (احتمالا) آدرس IP جدیدی را - بر اساس آدرس MAC کارت اترنت سیستمتان- به شما نسبت دهد.

اگر شما یک روتر دارید ولی همه کارهای فوق بازهم باعث تغییر آدرس IP شما نشد، بررسی کنید که آیا گزینه ای به نام Clone MAC Address وجود دارد یا خیر. استفاده از این گزینه اکثر اوقات باعث تغییر آدرس IP شما می شود. البته در اکثر اوقات تنها برای یکبار میتوان این کار را انجام داد.

اما بازهم هیچ یک از اعمال فوق تضمین کننده تغییر IP نیست. پس اگر این روشها شما را به نتیجه نرساند با سرویس دهنده خود (ISP) تماس بگیرید و از آنان بخواهید که در صورت امکان آدرس IP شما را تغییر دهند یا سوال کنید که برای تغییر آدرس IP ، اتصال شما برای چه مدت باید خاموش و قطع باشد. به یاد داشته باشید که ISP های متفاوت رویه های متعددی برای تغییر آدرس IP مشترکین خود دارند. کسانی که یکبار از ISP خود درخواست تغییر IP کرده اند ممکن است برای بار دوم نتوانند ISP خود را راضی به این کار نمایند.

اگر تنها به خاطر دسترسی به انجمن های گفتگوی اینترنتی قصد تغییر آدرس IP خود را دارید، می توانید از طریق اتصال به یک سرور پروکسی (سرور واسطی که مانع نمایش IP واقعی شما می شود) این کار را انجام دهید.

روشی که در این مقاله آموزش داده میشود، برای انتقال فایل با هر حجمی (حتی فایل های بسیار حجیم) بین دو کامپیوتر قابل انجام است.

(این کار هم در کامپیوتر های یک شبکه اداری یا خانگی (مثل شبکه Lan) و هم بین 2 کامپیوتر دوردست از طریق شبکه اینترنت امکان پذیر میباشد)

برای انتقال فایل از یک کامپیوتر دیگر به کامپیوتر خودتان، مراحل زیر را انجام دهید:

1- وارد منوی Start شوید و بر Run کلیک کنید.

2- در پنجره Run عبارت mstsc.exe را تایپ کرده و Ok کنید. این کار باعث اجرای برنامه Remote Desktop میشود.

3- در پنجره Remote Desktop Connection ، آدرس IP کامپیوتری را که قصد دارید به آن متصل شوید وارد کنید. و سپس بر گزینه Options کلیک کنید.

4- در پنجره جدید، وارد نوار Local Resources شوید.
 
5- در بخش Local Devices از پنجره Local Resources ، از شما سوال می شود که به هنگام اتصال به کامپیوتر راه دور، قصد اتصال به کدام بخش را دارید.

همانند تصویر زیر، تیک گزینه Disk Drives را بزنید و سپس Connect کنید (این کار باعث اتصال شما به پارتیشن های کامپیوتر مقصد می شود).

6- حال مجددا وارد منوی Start شوید و این بار از منوی All programs ، وارد پوشه Accessories شده و Windows Explorer را اجرا کنید.

خواهید دید که درایوهای جدیدی در Windows Explorer ظاهر شده اند. این درایوها، درایوهای کامپیوتری هستند که به آن متصل شده اید.

7- برای انتقال یک فایل یا فولدر بین دو کامپیوتر، فایل مورد نظر را از درایو مبدا Drag کرده (بکشید) و در درایو مقصد رها کنید. این کار شبیه به کپی بین درایو های کامپیوتر خودتان می باشد.

نکته : توجه داشته باشید که برای اتصال به یک کامپیوتر دیگر از طریق Remote Desktop Connection ، کامپیوتر مقصد باید این امکان را فعال کرده و اجازه دسترسی کامپیوتر های دیگر از طریق ریموت دسکتاپ را داده باشد.

در اینجا به معرفی یک روش جالب و موفق برای افزایش سرعت دانلود در اینترنت می پردازیم. قابل توجه افرادی که هنوز سرعتهای کم Dial Up را هنوز تحمل می کنند. برای انجام این کار، در دسکتاپ، کلیک راست کرده و وارد گزینه Properties شده و سپس در پنجره desktop وارد گزینه customize desktop شوید و سپس منوی Web  را انتخاب کنید و به بخش Properties بروید .

در تب Download ، گزینه limit hard-disk usage for this page to را فعال کرده و عدد آن را زیاد کنید. این ترفند جالب و مخفی در رابطه با ویندوز XP است و واقعا سرعت دانلود را افزایش می دهد.

ابتدا یاد آوری می کنیم که ارتباط بین کامپیوتر ها به سه روش  امکان پذیر است:

1. از طریق کابل شبکه (RJ-45) که برای این نوع اشتراک به تعدادی از این کابل ها و یک دستگاه تقسیم کننده یا HUB نیاز دارید. تعداد پورت های HUB باید حداقل یکی بیشتر از تعداد کامپیوترهای شما باشد (مگر اینکه از یکی از خود کامپیوترها برای تقسیم اینترنت استفاده کنید). استفاده از این کابل ها بهترین، ارزانترین و پرطرفدارترین روش برای تشکیل شبکه است. اشکال این روش نیاز به سیم کشی است.

2. روش دوم استفاده از شبکه های بی سیم یا WiFi است که این روزها خیلی ها بجای استفاده از کابل از این سیستم ها استفاده می کنند. برتری این کار عدم نیاز به سیم کشی و امکان حمل و نقل است که به ویژه برای laptop ها اهمیت دارد. اشکال آن یکی هزینه بسیار بالای آن (چند صد دلار برای یک شبکه ساده) است و دیگری اینکه مقدار زیادی از قدرت آن بجای افزایش سرعت برای جلوگیری از اشکال در ارتباطات مصرف می شود. ولی با این همه سرعت این سیستم ها خوب است و قیمت بالا اشکال عمده آنها است.

3. روش سوم استفاده از خط تلفن یا HomePNA است . چون  ازخیلی سیستمهای بی سیم ارزانتر است و برخلاف شبکه های کابلی نیاز به سیم کشی ندارد. اگر از این روش استفاده می کنید حتما از کارتهای جدیدتر استفاده کنید که سریعتر هستند. سیستم های قدیمی که به HPNA1 مشهور است آرام هستند و ممکن است گاهی دچار قطع ارتباطات شوند.

اگر فقط از دو کامپیوتر استفاده می کنید خیلی از شرکتهای ارائه دهنده سرویس به شما اجازه ی استفاده هر دو کامپیوتر را از طریق HUB می دهند و نیازی به تقسیم اینترنت نخواهید داشت. ولی برای بیشتر از دو کامپیوتر، از هر کدام از روشهای بالا که استفاده کنید سه روش برای تقسیم یک (یا چند) خط اینترنت بین تمام کامپیوترهای شبکه وجود دارد:

1. پر طرفدارترین روش استفاده از دستگاهی بنام Router است که یک خط اینترنت را بین چند کامپیوتر تقسیم می کند. این روش برای استفاده از شبکه های کابلی بخصوص برای تعداد محدودی کامپیوتر بهترین راه است چون اکثر Router ها یک دستگاه HUB در داخل خود دارند و میتوانید مستقیما کامپیوترها را به آنها وصل کنید. بعضی شرکتهای اینترنت به شما امکان این را می دهند که از Router بجای Modem های معمولی که در اختیارتان قرار می دهند استفاده کنید. البته برای این کار باید از Router ویژه ای که شرکتها در اختیارتان قرار می دهند استفاده کنید. ویندوز XP و لینوکس کامپیوترها را براحتی برای استفاده از Router تنظیم می کنند. قبل تنظیم کردن کامپیوترها ابتدا آنها را آزامایش کنید زیرا معمولا نیازی به تنظیم آنها نخواهید داشت. اگر کامپیوترها قبلا مستقیما به Modem وصل می شدند باید ابتدا تنظیمات Modem را پاک کنید.

2. به جای استفاده از Router میتوانید یکی از کامپیوترها را مستقیما به اینترنت وصل کنید تا کامپیوترهای دیگر از اینترنت آن استفاده کنند. خرج این کار کم است، ولی برای اینکه کامپیوترهای دیگر به اینترنت وصل شوند، کامپیوتر اصلی باید همیشه روشن باشد. در ضمن این کامپیوتر نیاز به دو کارت شبکه دارد که یکی به شبکه وصل میشود و دیگری به Modem (مگر اینکه Modem طور دیگری به کامپیوتر وصل شود – مانند USB). برای استفاده از این روش در ویندوز باید از Internet Connection Sharing و در لینوکس از سرویس هایی به همین نام یا مشابه آن (بستگی به پخش لینوکس) استفاده کنید. برای تنظیم کامپیوترهای دیگر کامپیوتر اصلی حکم یک Router را دارد.

3. روش بهتر ساختن Router خودتان با استفاده از یک کامپیوتر قدیمی است. (همانطور که گفتیم اگر از شبکه های کابلی برای تعداد کمتری کامپیوتر استفاده می کنید و هنوز دستگاه HUB تهیه نکرده اید بهتر است بجای آن یک دستگاه Router بخرید، در غیر این این صورت احتمالا این روش سوم بهترین است). برای این کار به یک کامپیوتر قدیمی (که دیگر احتیاجی به آن ندارید) با دو کارت شبکه و یک Floppy Drive و یک نرم افزار رایگان  نیاز دارید. این سیستم بهتر از یک Router پرقدرت و گرانقیمت عمل می کند و برای کاربرای منزل و حتی شرکت های بزرگتر ایده ال است.